پیش نوشت: حدود سه سال هست که به طور گسسته، گاهی تفریحی و گاهی تخصصی روی موضوع تشخیص دروغ مطالعه و تحقیق میکنم. از اونجایی که من دانشجوی هوش مصنوعی هستم نگاه من به این موضوع بیشتر از جنبه تشخیص دروغ با استفاده از کامپیوتر و هوش مصنوعی هست تا تشخیص دروغ توسط انسان.
هوش مصنوعی و تشخیص دروغ
معمولا در مقابل راهکارهای هوشمند کامپیوتری یا سپردن تشخیص به دست کامپیوتر مقاومت میشه. در موضوعاتی مثل تشخیص خودروهای خلافکار، تشخیص موضوع تصاویر و …دقت الگوریتم های هوش مصنوعی تو این زمینه ها از قدیم خیلی کم بوده و حالا که بهتر شده کم کم داره جای خودش رو باز میکنه و موضوعاتی هم مثل تشخیص بیماری و خودروهای خودران و داوری کامپیوتری مسابقات، با مقاومت فعالان اون حوزه مواجه شده. اما سپردن تشخیص دروغ و فریب به کامپیوتر یا کمک گرفتن از اون همیشه جذاب بوده. به این دلیل که بر اساس تحقیقات پل اکمن دقت تشخیص دروغ توسط انسان های معمولی حدود ۵۰ درصد است که تفاوتی با حدس زدن و شانس ندارد. در این شرایط دستگاه های دروغ سنج قدیمی (پلیگراف) به دقت حدود ۸۰ درصد میرسند. که طبیعتا خیلی کمک کننده هست اما به علت خطایی که داره هنوز نمیتونه مورد استناد دادگاهی قرار بگیره.
خب تو این قسمت میپردازم به تشخیص نوشته های دارای دروغ و فریب. مثلا نقد و بررسی هایی که تو جاهایی مثل کافه بازار برای اپلیکیشن ها یا نظرات سایت های خبری ثبت میشه. یا اخبار و مطالبی که داخل شبکه های اجتماعی رد و بدل میشه. این نوشته ها بنا به دلایل مختلفی می تونه از طرف سازندگان اپلیکیشن ها و یا رقیبانشون برای منافع مختلف به دروغ و خلاف واقع درج بشه.
در ادامه دو نظر که در مورد هتلی ثبت شده، از مقاله [۱] آقای جف هنکوک (استاد دانشگاه استنفورد) میارم. حدس بزنید که کدوم نظر واقعی و کدوم نظر ساختگی است.