آزمون سیداحمد برای ایده ها

اگر شما یک ایده کسب کار دارید یا مثل همه که این روزا به دنبال راه اندازی استارتاپ خودشون هستند، میخواهید استارتاپ راه بندازید، توصیه میکنم برای مشورت به سید احمد مراجعه کنید.
(سید احمد دوست من و یکی از مقامات شرکت ویراتک شریف هست!) کافیه یه نفر بیاد و به احمد بگه که یک ایده جدید دارم و میخوام یه استارتاپ راه بندازم و بعدش بترکونم. کاملا قابل پیش بینی هست که در اینجا چه مراحلی در ادامه در انتظار این فرد نگون بخت است. اول یک نگاه حاکی از افسوس همراه با آهی از عمق جان، نثار ایده دهنده خواهد کرد و در ادامه احتمالا سوالات زیر رو خواهد پرسید(بسته به این که ایده خیلی چرت باشه و یا خوب باشه لحن سوالات تغییر میکنه).

1. فکر کردی همین که دانشجوی کامپیوتری یا یک ایده داری مهارت لازم برای شروع این کار رو داری؟
2. منابع لازم و تیم از کجا میخوای بیاری؟ الان همه رقبای بالقوه تو کلی پول و منابع دارن. چطور میخوای این ضعف ها رو جبران کنی؟
3. واقعا فکر کردی کسی حاضره به خاطر این ایده پول بده؟
4. فرض کنیم که ایده خوب باشه و بشه پول در آورد. فکر نمی کنی در این صورت رقبا به راحتی اون رو کپی میکنن و ازت جلو میزنن؟

این ها فقط ۴ نمونه کلی از سوالات اولیه بود. اگه از این سوالات اولیه جون سالم به در ببری معلومه ایدت ارزش فکر کردن داده پس احمد سوالات بعدی رو شروع میکنه که جوابای تو رو به چالش میکشه. ادامه خواندن ←

پیش نوشت: حدود سه سال هست که به طور گسسته، گاهی تفریحی و گاهی تخصصی روی موضوع تشخیص دروغ مطالعه و تحقیق میکنم. از اونجایی که من دانشجوی هوش مصنوعی هستم نگاه من به این موضوع بیشتر از جنبه تشخیص دروغ با استفاده از کامپیوتر و هوش مصنوعی هست تا تشخیص دروغ توسط انسان.

هوش مصنوعی و تشخیص دروغ

معمولا در مقابل راهکارهای هوشمند کامپیوتری یا سپردن تشخیص به دست کامپیوتر مقاومت میشه. در موضوعاتی مثل تشخیص خودروهای خلافکار، تشخیص موضوع تصاویر و …دقت الگوریتم های هوش مصنوعی تو این زمینه ها از قدیم خیلی کم بوده و حالا که بهتر شده کم کم داره جای خودش رو باز میکنه و موضوعاتی هم مثل تشخیص بیماری و خودروهای خودران و داوری کامپیوتری مسابقات، با مقاومت فعالان اون حوزه مواجه شده. اما سپردن تشخیص دروغ و فریب به کامپیوتر یا کمک گرفتن از اون همیشه جذاب بوده. به این دلیل که بر اساس تحقیقات پل اکمن دقت تشخیص دروغ توسط انسان های معمولی حدود ۵۰ درصد است که تفاوتی با حدس زدن و شانس ندارد. در این شرایط دستگاه های دروغ سنج قدیمی (پلیگراف) به دقت حدود ۸۰ درصد میرسند. که طبیعتا خیلی کمک کننده هست اما به علت خطایی که داره هنوز نمیتونه مورد استناد دادگاهی قرار بگیره.

خب تو این قسمت میپردازم به تشخیص نوشته های دارای دروغ و فریب. مثلا نقد و بررسی هایی که تو جاهایی مثل کافه بازار برای اپلیکیشن ها یا نظرات سایت های خبری ثبت میشه. یا اخبار و مطالبی که داخل شبکه های اجتماعی رد و بدل میشه. این نوشته ها بنا به دلایل مختلفی می تونه از طرف سازندگان اپلیکیشن ها و یا رقیبانشون برای منافع مختلف به دروغ و خلاف واقع درج بشه.

در ادامه دو نظر که در مورد هتلی ثبت شده، از مقاله [۱] آقای جف هنکوک (استاد دانشگاه استنفورد) میارم. حدس بزنید که کدوم نظر واقعی و کدوم نظر ساختگی است.

ادامه خواندن ←